Wel, nu is de opdracht voor de kunstenares eindelijk af en zometeen ga ik de foto's bij haar langs brengen in Rotjeknor. Photoshop heeft me zowaar tot wanhoop gedreven en je zult je wellicht af vragen waarom ik daar dan in vredes naam niet mijn dagboekopdracht aan gewijd heb. Nu dat is in mijn geval volstrekt onmogelijk, want ik ben niet in staat om me in een periode van perfectionistische doodsangst (en nee, dat is niet overdreven) op ook maar iets anders te richten. Ik wordt 's nachts in paniek wakker, badend in het zweet en de hele dag ben ik met niets anders bezig dan DAT, mijn doel is duidelijk de weg erheen is een ramp.
Maar ik moet en zal zegevieren, en dat lukt ook vaak, en daar gaat het dus om wat mij betreft, dat het uiteindelijk lukt!!! Niets en niemand in de wereld kan daar iets aan veranderen of mij in een dergelijk toestand op andere gedachten brengen, geen dagboekopdracht, mens, dier. Er is maar één oplossing en dat is dat ene bereiken, godverdomme!
En nu is het af en zit ik weer richting berg op, hoop ik.
En dus tijd om mijn hoofd tot bedaren te brengen en dat ga ik al puinruimend doen want mijn wereld staat aan het eind van zo'n geschift tijdperk dus altijd volledig op zijn kop, in mijn hoofd ook, ik heb al dagen hoofdpijn.
Ik ben momenteel alles wat ik opruim, repareer, schoonmaak en weer terug in het gareel breng aan het fotograferen.
Ik zie wel wat daar strax uit gaat komen.
-Auto is kapot, fixen dus (remblokjes, voorbanden zijn nagenoeg profielloos, oliedop is foetsie, tankdop idem dito, vies en rommelig)
-Tuin is een grote bende, weer ordenen voorzover mogelijk....(tijd enzo)
-Ik heb ruzie met iemand gekregen, .....oeps
-Mijn huis is een zwijnestal....
-Ik heb de opdracht voor Phillipe verzaakt
-Ik ben nog steeds werkloos (gelukkig) maar moet toch weer eens op zoek (ik ga solliciteren bij de honden uitlaatservice dat lijkt me de geknipte baan voor mij, tussen gelijkgestemde blaffers door het bos draven, daarover spoedig meer...
-Mijn weblog verwaarloost, (moet soms kunnen!)
-BPV oprdacht moet naar een aanvaardbaar niveau, daar ben ik reeds aan begonnen...
-2 Parkeerboetes en één snelheidsboete betalen, beste Staat bedankt, ik heb ze natuurlijk van harte verdient!
U ziet, mijn leven is een slagveld geworden maar ik heb het er graag voor over gehad, bovendien eindelijk een beetje rust om in te zien dat er in mijn leven kennelijk genoeg gebeurt om een dagboek opdracht over te maken.
Al schrijvende wellicht door een gedachte gepasseerd dus ik geef geen garanties dat het loopt zoals ik heb getikt! Onder voorbehoud dusss...
Verder ben ik inmiddels weer zo hieperdepieper dat ik weer voort ga razen!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten