donderdag 18 december 2008

Gisterenavond mijn snode plannen omtrent in het donker, pinhole foto's maken van een toehappende mond getracht uit te voeren. Heel graag had ik een gebit als een kerkhof gefotografeerd of minstens een op een fietsenrek gelijkende, maar in mijn kennissenkring bevinden zich niet zo veel mensen met een slecht gebit dus dat feest ging effe nie door.

Dus geprobeerd iets bevredigends te maken van de opengesperde muil van een vriend. Uiteraard ontbrak het aan de broodnodige tijd en verder weet ik vaak niet helemaal precies wat ik wil en wat ik moet dus ik begin maar gewoon ergens en hoop eigenlijk een beetje op een redelijk resultaat. Tsjessis, een foto ensceneren is gecompliceerder dan ik had gedacht. En ja nu weet ik niet zo goed wat ik met het resultaat aan moet.

Ik vind zoals gewoonlijk een paar foto's wel aardig gelukt maar wellicht komt dat wel omdat ik de ballen verstand heb van fotografie en dus zoveel wel gaaf vind. Bovendien vraag ik me een beetje af of die paar foto's wel het verhaal communiceren dat ik wil vertellen. Welk verhaal wil ik eigenlijk vertellen. Meerdere verhalen beginnen geloof ik een beetje door mekaar heen te lopen en zoals wel vaker het geval is in deze wereld zijn ze niet meer zo goed van elkaar te onderscheiden. Ik lijk door de foto's die ik nu heb gemaakt het verhaal te vertellen van Harry hamburger die alleen op een prullenbak wordt achtergelaten en vervolgens een vreselijke dood tegemoet gaat door op gegeten te worden door de een of andere slechterik (met een goed gebit). Verleiding en de consumptie in een gepersonificeerd jasje.
Vanavond nog maar een poging wagen???
Maar waneer moet ik die hufters dan af laten drukken?

woensdag 17 december 2008


























Afijn, burger dus.

Daar het steeds vroeger donker wordt de laatste tijd, maak ik al mijn foto's ook in het donker. Zowiezo heb ik iets te leren op foto's in het donker schieten, gebied (zie vorig bericht). Alles tesamen bevind ik me dus in een donker tijdperk dus ik ga noch effe door borduren op het donker,in het donker.

Gisterenavond bij het licht van een uitgedoofde kaars een pinhole camera van mijn digitale vriend gemaakt en met behulp van een hoofdlampje een paar fotootjes geschoten. Ik had aanvankelijk verwacht dat het hele wazige en onduidelijke foto's zou opleveren maar de resultaten waren eigenlijk best scherp (zie hierboven) en wat mij betreft ok.

Ik ben er een beetje tevreden mee omdat ik me soms afvraag of al dat leven in een bus op een donkere en bemodderde camping waar hout gezaagd dient te worden voor warmte en waar geen stroom is op het moment, niet in mijn nadeel aan het worden is. Nou je mag het resultaat kut vinden ik vind het redelijk reette en dus wil ik nu de andere foto van het tweeluik met de pinhole camera maken en uiteraard wederom in het donker.

Ik denk ook dat dat bij het vervolg van de eerste foto hoort. Het nuttigen van voedsel uit prullenbakken en containers is stiekeme aangelegenheid die het daglicht maar moeilijk kan verdragen. Bovendien zijn het vaak dezelfde figuren, mensen die er een beetje aan de rand van de samenleving bij bungelen, die zich tot deze consumptievorm gedreven voelen. Uit gebrek aan geld of uit gebrek aan sociale vaardigheden proberen ze zich zo 'onopvallend' mogelijk door de stad te bewegen. Ik denk dat deze consumptievorm in de westerse wereld een stadse aangelegenheid is omdat je redelijk makkelijk in leven kunt blijven door het consumeren van gevonden voedsel. Bovendien trekt de stad mensen van zeer divers pluimage aan waaronder die die liever ongekend door het leven gaan ( laten we het hier even niet hebben over de vraag of Den Bosch een stad of dorp is) en zich graag laten verleiden door een balancerend burger op de rand van de afgrond...uh prullenbak. Ze doen me denken aan ratten die altijd wel weer ergens een maaltje vandaan weten te toveren en juist hun voordeel doen in een rijke weldoorvoede volgevroten omgeving waar overconsumptie de regel is en waar aan iedere verleiding met volle overgave gehoor wordt gegeven. Tot zover mijn geraaskal van vandaag....

vrijdag 12 december 2008











Hamburger.....winkelwagen

Nou nog maar eens een stukske wagen.
Waar waren we gebleven.... Schieten van een verleiding - consumptie verhaal blablabla... Ik had iets verkeerd begrepen met betrekking tot de opdracht, namelijk dat het de bedoeling was dat er naar de volgende ronde een foto door zou gaan, en dat deze (on)gelukkige zowel het element consumptie alsook verleiding in zich zou moeten hebben. Ik schoot op het station een zeer belabberde serie waarin ik beide elementen verenigd zag. Helaas waren de foto's donker en grof van korrel, hoog iso en kleine sluiter met betrekking tot korte sluitertijd. Ja het was een drama.
Vervolgens nog een paar foto's van Pivo gemaakt die zich van verleiding richting consumptie begeeft en uiteindelijk toehapt. Deze laatste foto's werden niet gewaardeerd omdat met betrekking tot dieren en mensen verleiding en/of consumptie niet hetzelfde zou zijn!? Ik ben het daarmee oneens! Een mens is wat mij betreft een uit de hand gelopen dier dat dringend op de idiootheid van zijn/haar consumptiegedrag gewezen dient te worden. Juist wanneer je het argument aandraagt dat een mens de mogelijkheid heeft om te kiezen waar een dier zich louter instinctief op een nietsvermoedend frietje werpt (hoewel ook daarover te twisten valt, een dier maakt namelijk ook afwegingen) zou de mens de dieren spiegel misschien eens voorgehouden moeten worden.
Anyway ook deze foto's waren kut en dus zag ik af van de een of andere oeverloze discussie die ik in de morgen wellicht nog wel gevoerd zou hebben maar waar ik rond een uur of 4 's middags geen heil meer in zag. Joepie dat de indeling van de les gewijzigd wordt daar zijn we geloof ik wel aan toe!!!!
In elk geval besloten aan het einde van afgelopen zaterdag dat ik voort zou gaan macraméeen op de hamburger.....of toch op de winkelwagen???? Nee hamburger...winkelwagen...hamburger.....

maandag 8 december 2008

Afgelopen week had ik geen idee, geen inspiratie, geen zin.
En nu trouwens ook niet want ik heb net een godskolere lang stuk zitten tiepen en dan zul je net zien dat er gloeiende gloeiende geen internet verbinding is en ik m'n stukkie kwijt ben!!!!!! AAAARGGGGGGGODVERDEGODSKOLERE!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Volgende stuk beter, doei

maandag 1 december 2008

Kortom verleid worden hoort erbij.....maar hoe nu verder?
Ik besloot dat het me wel wat zou lijken het fenomeen over-consumptie te onderzoeken en te zien of er een enigzins positieve kant aan de consumeer waanzin kleeft. Zo weet ik dat er heel wat mensen leven van de 'overschotten' van anderen en dat een al dan niet bewuste consuminderaar in z'n handjes mag wrijven omdat je in Nederland ruimschoots van het zogenoemde afval kunt rondkomen.
Op goed geluk toog ik gewapend met cameraatje lief naar stad en supermarkt. Met een beetje geluk zou ik een skipper aantreffen of op z'n minst een goed gevulde container.
Dag 1 bezocht ik vier supermarkten waarvan 2 containers en voedsel dat weggegooid zou worden buiten hadden staan. In eerste instantie was ik dik tevereden met de foto's en vol goede moed vertrok ik de volgende ochtend naar nog een supermarkt. Ook daar trof ik een container van mijn dromen aan, vol,voller,volst met zelfs 2 vaatjes bier!! Ik dacht het wellicht een idee was om iemand met een volle winkelwagen te fotograferen die langs de uitpuilende containers zou lopen. Ik hoopte dat dat op z'n minst de waanzin van kopen, kopen, kopen terwijl er ruimschoots voldoende van diezelfde artikelen in de container te vinden waren, uit de te maken foto zou spreken. Ik posteerde me bij de inrit van de parkeerplaats en ziedaar een buitengewoon volle boodschappenkar passeerde me in volle vaart. Ik nam de knoepert direct te grazen en schoot de klootzak tot drie keer toe raak. De kar verdween uit het zicht en ik nam de score op...
Shit, de containers op de achtergrond waren eigenlijk louter tot vaag decor gedegradeerd en van mijn plan om de waanzin van de volle container te laten zien had ik in plaatje geschoten dat eerder in verband gebracht kon worden met de oorzaak van de volle container. Ik gaf maar even op en begaf me liever naar het centrum van Den Bosch om daar nogmaals mijn geluk te beproeven. Ik had alweer genoeg van het fotograferen van mensen dus stortte ik me op achteloos weggegooid voedsel waar menig consuminderaar dolgelukkig mee zou zijn. Zo vond ik halve worstebroodjes, nauwelijks aangeknaagde appels, een handje vol volle-melkpoeder(!!!?) zakjes en, de hit van de dag..... een hamburger op een prullenbak, volledig verpakt in plastic met vers garantie en een bijpassend plakje kaas. Ik omsingelde de burger en beschoot hem van alle kanten. Die zat! Voldaan keerde ik huiswaarts!