En afsluiten maar weer......?

Zo dat zit er weer op, bij deze sluit ik dan ook dít 'never-ending-project' af.
Ik moet toegeven dat dit een project is geweest dat naar mijn idee voor het eerst een concreet eind heeft opgeleverd. Resultaat op DVD en het gevoel dat ik erin heb gestopt wat ik erin heb kunnen stoppen en dat heeft een overeenkomstig resultaat opgeleverd.
Om het volgende project te openen'dagboek', zijn we afgelopen zaterdag naar Rotterdam afgereisd en hebben we ons gelaafd aan foto's van Otto Snoek, Ed van der Elsken en Robert Frank en op de koop van de museumjaarkaart toe ook nog een heuse daguerotype camera met bijpassende foto's!
Menige Otto Snoek foto leidde tot kritische kreten van toeschouwers, dat was erg vermakelijk. Ik, ter plekke tot romanticus gepromoveerde vond eigenlijk een aantal van zijn foto's respectloos en stigmatiserend en toen ik mezelf hoorde zeggen dat ik het gevoel had dat zijn wijze van fotografie makkelijk prijsschieten is, waren de rapen een beetje gaar geloof ik. Voor zijn foto's bezoekt hij zo te zien vele volkse evnenementen, Feyenoord, Feyenoord, achterbuurt kroegen en Feyenoord en daar schiet hij bij voorkeur zijn plaatjes. Volgens sommige toeschouwers laten deze beelden de complexiteit van de samenleving zien, en dat vinden ze heel knap. Mijn mening is dat vooral de foto's zelf de samenleving nog eens extra complex maken, doordat je jezelf als toeschouwer een 'mening' moet vormen waarbij mijns inziens de simpele logica van het daaglijks leven verbleekt.
We werden ook geattendeerd op het 'feit' dat wij op een festival of koninginnedag precies hetzelfde gedrag vertonen als het type dat bij enige regelmaat voor Snoeks camera verschijnt. En enerzijds denk ik ook wel dat daar een waarheid in zit maar zien we er dan ook net zo afgeleefd uit? Ik denk van niet ,en wel omdat een dag of een weekendje feesten en zelfs de beste braspartij van de wereld nog geen life-style is! Voor veel van de gefotografeerden van Otto Snoek is het leven waarin ze gefotografeerd zijn in't geheel geen dagje feesten maar een omstandigheid waarin ze wellicht altijd zullen verkeren. Het naar de kroeg of een evenement gaan is welliswaar een keuze(?) maar eenmaal thuis zien ze er nog net zo verlept en simpel en meelijwekkend uit, althans als dat het enige is waarop je je camera richt.
Bovendien werd er opgemerkt dat er mensen uit alle bevolkingslagen door de camera van Otto Snoek te grazen worden genomen en niet alleen 'lower' en 'lowest' class..... Dan moet ik een deel van de serie gemist hebben?
Een laatste gedachtengang moet mij nog uit het hoofd en wel dat ik een ander opvallend element aan de foto's vind dat er voornamelijk mensen gefotografeerd worden binnen de context van een groep. Ik vind dat de gefotografeerde individuen het slachtoffer worden van deze context want Snoek heeft deze hele groep telkens op een zo leeg en inhoudsloos mogelijke manier neer gezet. De individuen worden gedegradeerd tot een massa oelewappers die vrijwel alleen nog maar extra gestigmatiseerd kunnen worden door toeschouwers die wellicht zelf zelden bij Feyenoord wedstrijden of in achterbuurt kroegen komen en die zich alleen gesterkt voelen in opvattingen over een wereld die ze wellicht helemaal niet in het echt kennen en misschien ook niet willen kennen?!
Om nog maar te zwijgen over de gefotografeerden zelf die uit hun context gehaald en op een hoop gegooid nog eens een extra modder figuur slaan aan de muren van het Rotterdams Fotografie museum zonder het te weten en misschien willen ze het ook liever ook niet weten?!
In elk geval heeft de opmerking over het prijsschieten geresulteerd in een opdracht, ons tijdens koninginnedag (kommer en kwel) als échte Otto's onder de feestende menigte te begeven en zélf óók te gaan 'prijsschieten'.
Geen woorden maar daden, gniffel!
En verder zou ik over de foto's Otto zelf wel eens willen horen en/of ZIEN...

De dag was natuurlijk nog lang niet ten einde en dus begaven we ons naar Boymans om ons te laten onderdompelen in de wereld van Pipilotti Rist. Ik had hooggespannen verwachtingen want ik had er reeds het één en ander over gehoord alsook gelezen (er staat een artikel over haar in Blend) dussssss.
Er waren te zien vele zwoele doeken, waartussen zich vele schermen bevonden waarop allerhande enigzins esoterische, trippy beelden werden afgedraaid onder constante herhaling van zweverig aandoende klanken. Ik ben lang binnen geweest want ik hoopte op een mening omtrend het hele gebeuren en ik wilde niet over één nacht ijs gaan. Helaas meningen, oordelen en kritische reflecties kwamen niet en ik was blij dat Jos en David langskwamen met de mededeling dat we de laatsen der Mohicanen binnen waren en dus spoedden we ons naar buiten. Er werd wat over Pipi gebabbeld en ik kwam tot het inzicht dat het niet gek was dat ik me maar moeilijk een mening over het hele gebeuren kon vormen want dat was geloof ik ook een beetje de heersende opvatting. Vlees nog Vis, zoetsappig, esoterisch enzovoort....

Al met al hebben we een reette kekke dag gehad met een lekker biertje na en veel zon!