Om een lang verhaal kort te maken (ik heb nog maar een half uur om mn blog te tikken) besloten we om dan in 's hemelsnaam toch nog maar nieuwe beelden te gaan maken. Donderdag togen Shiva, Yen Lee en ik naar geen andere straat dan de Visstraat om daar dan alsnog beelden te gaan maken van in de camera gapende hoofden. Gewapend met een alu bordje en snoep. Ik kwam zo nu en dan langs want ik wilde ook nog even de doca in en bovendien was het weer zo buitengewoon beroerd dat het me nutteloos leek gezamenlijk de mensen te bewegen in de camera te kijken.
Zoals het echter de Visstraat crew eigen is kregen we er weer eens buitengewoon veel plezier in en de ideeen en mogelijkheden en zo ook wanorde hoewel dat die dag nog niet echt bleek. We raapten errug veel matriaal bijeen en kwamen gisteren ( donderdag) bijeen om weer eens een filmpje te gaan monteren.
Wat weer buitengewoon inspirerend begon veranderde langzaamaan in de Visstraat zo kenmerkende nachtmerrie van mogelijkheden, draden van verhalen kwijt zijnde, democratische en meer van die ellende getuigende, melige waanzin! Jaja we hebben weer gelachen. (Voor wie denkt dat we geen plezier aan dit project beleefd hebben.)
Omstreeks 17.00u begon de spanning van de race tegen de klok pas echt goed voelbaar te worden wat uiteraard resulteerde in meer gelach. Vertwijfeld vroeg ik me af of we eigenlijk niet gewoon een blote reet moesten gaan laten zien om de toeschouwer dan op z'n minst nog te vermaken.
Welnu de rest verklap ik niet dat ziet men zaterdag wel.