Op weg naar de essentie.

Op een bepaalde dag kwam de Visstraat crew weer eens bij elkaar. Even leek er iets mis te gaan toen we vernamen dat een van onze leden een flinke smak had gemaakt en enigzins blauw en gekneust op bed lag. Daar dit lid nog met geen atoombom een halt is toe te roepen konden we ons toch later die dag aan ons geliefde project wijdden.
De week ervoor hadden we tesamen besloten een aantal beelden te gaan gebruiken voor het filmpje en Barry had daar alras een productje van gemaakt.
Bij het zien van de eerste beelden dacht ik bij mezelf 'dit is het'...
Blauw, fladderende objecten, passerende mensen een hoofd boven de camera. Plots woeste drukke beelden, ge-ren, gevlieg, stop achteruit lopende mensen, daar ligt iemand (wat een verrassing), flits beeld boven water. Eind, aftiteling met dank aan Olafur Olafuraston blabla. Tsja wat moesten we hier nou toch weer mee? Het filmpje bevatte zeker goede elementen maar tsjessis wat wel en wat niet. We togen naar Barry's super computer en begonnen de zaken weer eens anders achter mekaar te plaatsen en door mekaar te klutsen.
Wat me gaandeweg stoorde was het verhaal dat verteld leek te moeten worden. Wilden we wel een verhaal vertellen? Hoewel we bij tijd en wijle van mening waren dat we liever een beetje de abstracte en wellicht poetische kant uit wilden leek dat in praktijk toch moeilijker. De een ziet een beeld wel zitten en de ander voelt daar dan weer niet zoveel voor.
We besloten elk een plat schijfje mee naar huis te nemen met daarop het gebraden uh gebrande filmpje om aan een ieder die maar zou willen horen (of zien in dit geval) het filmpje te laten zien of horen....en reacties te registreren.
Die avond vatte ik een aantal mensen in de kraag die ik het filmpje in de maag splitste. Bij het zien van de eerste beelden nam ik een bepaalde rust waar maar na een minuut of twee viel het filmpje louter verwarring ten deel. De mensen snapten er werkelijk geen reet van en begonnen luidkeels door elkaar te krakelen en met elkaar te overleggen over het hoe en waarom (voornamelijk het laatste).
Waarom begon het zo rustig en werd het na een paar minuten zo druk, wat doet die laatste persoon op straat, zijn ze in een ziekenhuis ofzo? WIE IS OLAF OLAFSON?