Ik ben dinsdag een geluidsopname gaan maken. Heel leuk maar er is meer. Ik vraag me af hoe je een straat tot je moet laten spreken. In mijn hoofd verschijnt een beeld van bakstenen lippen die vermoeid met zware basstem het verhaal van de straat vertelt, de Visstraat in dit geval. Maar moet ik dit wel zo letterlijk nemen? Ja....., waarom niet?
En dus komen we weer bijeen op donderdag 11 september. We hebben onze portfolio's meegebracht en komen vervolgens tijd te kort om nog iets met de Visstraat te doen.
Zaterdag 13 september, nieuwe ronden nieuwe kansen. Nadat we met de klas bijeen hebben gezeten en onze plannen van aanpak aan elkaar hebben geopenbaard gaat iedere projectgroep zijns weegs.
Wij hopen niet al onze geheimen prijsgegeven te hebben en spoeden ons voor nader beraad naar de kantine alwaar we op fluistertoon verder beraadslagen over wat te doen. Omdat we in de stellige zekerheid verkeren dat we op de goede weg zijn gaan we nog even bij het paleis langs om Bart en Mels te vertellen dat we wel wat beters te doen hebben dan wat later alles wat we besproken hebben te verklappen in de klas. Helaas blijken onze briljante plannen hooguit een leuk begin en het delen van ideeen met anderen juist de bedoeling.
Na deze koude douche hebben we nog maar een kwartiertje om naar de Visstraat te gaan dus we moeten voortmaken.
Gelukkig kunnen we elkaar vinden in het idee om de opdracht enigzins letterlijk te nemen dus we hebben de neuzen redelijk dezelfde kant uit staan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten