De straat vertelt....een spannend onderzoek

En zo besloten Barry en ik afgelopen dinsdag de proef op de som te nemen en te gaan ervaren hoe het is om de Visstraat te zijn. De locatie werd tegenover de Bagels en Beans. Dan kon ik daartegenover op de grond gaan liggen en kon Barry vanuit de Bagels ongemerkt filmen. Ik vond het uiteraard reette spannend maar had niet het vermoeden dat zich echt spannende dingen af zouden gaan spelen.

Affijn, ik kwam vanaf links aanlopen in beeld en ging op de grond liggen. Ik zag een groep mensen aankomen in de verte en dacht dat het misschien wel leuke reacties op zou kunnen leveren.
De groep stopte en hoewel ik in eerste instantie had bedacht om niet te praten tegen mensen kon ik daar absoluut niet omheen. Mensen willen namelijk direct eerste hulp gaan verlenen. Dat is een erg positief signaal vanuit de samenleving, maar ik zat effe niet te wachten op een hartmassage. Dus ik legde vriendelijk lachend uit dat alles goed ging met mij en dat ik hier lag omdat ik daarvoor koos. Ik probeerde uit te leggen met wat voor onderzoek ik bezig was en dat ik een half uur op deze plek wilde liggen om te ervaren hoe het is om de Visstraat te zijn.

De meesten verklaarden me glimlachend enigzins voor gek. Een meneer echter kon absoluut geen begrip opbrengen voor het feit dat ik daar vrijwillig op straat lag. Hij was van mening dat ik de mensen aan het bedriegen was door te doen alsof ik onwel was geworden. Als er de volgende keer echt iemand zou liggen met een hartstilstand zouden mensen wellicht voorbij lopen omdat ze niet nog eens bedrogen uit wilden komen. Hij sommeerde me dan ook min of meer weg te gaan. Toen ik zei dat ik toch liever nog even wilde blijven liggen besloot hij de politie te bellen.

Ondertussen speelde zich van alles af. Wolken trokken voorbij, een veertje dwarrelde naar beneden. Omstanders verzamelden zich, een duif probeerde zich staande te houden in het kozijn van een leegstaand pand. Fietsers raasden langs. Een paar opgeschoten knapen vonden het erg leuk dat ik bleef liggen en adviseerden me dat ik prima een half uur zou moeten kunnen volhouden omdat de smeris er waarschijnlijk wel een half uur over zouden kunnen doen aleer te arriveren. Er moest een waardetransport wagen de straat in. De schoenmaker voor wiens raam ik lag kwam me meedelen dat hij niet erg gediend was van dergelijke acties om dezelfde reden als de meneer die had gezegt dat hij de politie ging bellen. Ik kreeg een folder aangeboden voor het geval ik ooit nog eens een beter betaalde baan zou willen vinden. Mooie lampen trouwens boven de Visstraat, of had ik dat al eens gemeld....

Een vrouw begon een gesprekje over mijn motivatie om op straat te liggen. Ze wilde me graag een kussentje geven. Een andere vrouw begon een gesprekje en probeerde op slinkse wijze mij tot actie te doen overgaan door te vragen of ik een mineola wilde vangen. Uiteindelijk heeft ze deze op mijn verzoek naar mij toegerold.

Ik vond dit zelf allemaal hele leuke reacties en was oprecht verbaasd toen er na een tijdje daadwerkelijk 2 agenten in mijn blikveld verschenen met de vraag of ik misschien mezelf van deze stoep zou kunnen verwijderen. Ik vertelde hen dat dat geen probleem was maar dat ik graag even mijn experiment wilde afmaken. Ik had het idee dat ik nog ongeveer 10 minuten moest blijven liggen. Door praten hielden we elkaar nog even aan het lijntje.
En wat er toen gebeurde wil ik graag in de klas bespreken na het vertonen van het filmpje dat dit experiment heeft opgeleverd en dat vakkundig door Barry in elkaar is gedraaid.

Groetjes