Bloggenoten...!

Nou van het idee belevingsdocumentaire tijdelijk afgestapt, hoewel ik hoop dat ik die installatie alsnog wel zal kunnen gaan maken in de toekomst.
Zaterdag verliep het presenteren van de foto- en film montage zeer ok en Noud zag geloof ik mijn probleem, van het niet hebben van een probleem, niet in. Dat maar zo gelaten want ineens zag ik het zelf ook niet meer. Dat bewijst weer eens en te meer dat ook het ontbreken van een probleem tussen je oren zit.
Affijn de zoektocht naar de persoon die in de stal de nacht heeft doorgebracht heeft haar visuele vruchten afgeworpen. En hoewel ik de betreffende persoon nog niet gevonden heb heb ik wel inmiddels een min of meer instant verhaal in mijn hoofd zitten met een open einde....dat dan weer wel.
Hester Overmars heeft ons allen geholpen met het schrijven van een filmplan, het schrijven ervan bleek waarempel een waar feest. Ik heb er al mijn ideeën optimaal in kwijt gekund en eindelijk begrijp ik de zin, dan wel de noodzaak van het schrijven van zo'n plan.
De op handen zijnde kerstdagen komen toevallig ook in mijn (kerst)stal verhaal buitengewoon goed van pas.
Een paar obstakels zijn er echter uiteraard altijd...
Zo omschrijf ik in mijn filmplan regenachtige, druilerige dagen, de wind die met piepende loshangende stukken metaal speelt en flarden dak die je om de oren waaien. 't Is echter winter geworden dus eens zien hoe ik dat op moet gaan lossen. Eigenlijk denk ik bij mn eige,'"de kijker heeft het maar te pikken als ik dat door mekaar heen ga monteren".... Dan maar consequent doorvoeren en ook duidelijk andere kleding dragen enzo.... 't Is tenslotte wel een documentaire, ik kan moeilijk alles over gaan doen.
Qua geluid had ik het plan om me in te leven in meneer(of mevrouw?) H.Hoonakker die de nacht in de varkensstal heeft doorgebracht. Ik zou graag zien dat je als luisteraar in de stal bij meneer Hoonakker bent maar dat je visueel bij het onderzoek naar H. Hoonakker bent.