He he rust in de keet.....
Ik was afgelopen zaterdag, zelfs voor mijn doen echt ongelovelijk hyperdepieper en ik sta zodoende enigzins versteld van het feit dat ik het nog steeds doe. Oftewel op naar de volgende ravage!
Het was een reuze leuke dag natuurlijk, afgelopen zaterdag vol zelfkennis en goede voornemens?! Ik ben erachter gekomen dat ik eigenlijk nauwelijks weet waar ik sta in de fotografie. Ik vind de studie veelzijdig en motiverend maar betwijfel of ik wel zo'n bepaalde fotograaf wil zijn? Ik zit eigenlijk niet zo te asen op mensen enzo....
Volgens mij ben ik als het om fotografie gaat eigenlijk hartstikke saai. Ik denk wel eens dat ik van strak hou omdat ikzelf een uber-chaoot ben en ik het nodig heb om orde te scheppen in onvermijdelijke chaos. Ik heb behoefte aan ritmiek, herhaling, clean, sober, strak.....blablabla. Anders wordt ik geeeeeeeeek maaaaan!
Maar ik ben het toonbeeld van tegenstrijdigheid, al zeg ik het zelf. Weinig mensen zullen hun eige zo vaak tegenspreken als ik. Ik ben een en al discrepantie!!!
Dus ja, aan de andere kant zit het verhaal, de mening, emotie, de behoefte aan pleurisbende en hectiek maar ook zoiets als performance, reacties uit lokken.....en nog meer gebla.
Karin voorzag me van het goede advies uit te vinden waar ik sta en wat ik ok vind of niet aan een bepaalde kunstenaar. Dus daar ga ik de aankomende tijd dan maar voor en wie weet zal ik in de toekomst om de chaos compleet te maken al dan niet voor een korte tijd denken dat ik orde kan scheppen in de chaos in mijn hoofd. Nu voel ik in ieder geval de behoefte aan strakke lijnen, minimalisme, zwart-wit en meer van die saai lijkende meuk maar voor mijn getergde hoofd even spannend genoeg!